Lachen om alles, lachen om niets.
De lente is genoeg om glimlachjes mijn gezicht te doen sieren, de lente is genoeg om me even te weerhouden in mijn kuilen te vallen met mijn broze botten.
"De zon heeft op zich laten wachten", hoor ik mensen met versluierde gezichten vrolijk mompelen. Misschien hebben wij op ons laten wachten, misschien was het al lang tijd om de wereld met een frisse moed tegemoet te gaan.